Από την αίγλη του Χρήστου Λαμπράκη, στον ξεπεσμό του ΔΟΛ επί Σταύρου Ψυχάρη

Από την αίγλη του Χρήστου Λαμπράκη, στον ξεπεσμό του ΔΟΛ επί Σταύρου Ψυχάρη… μισό τσιγάρο δρόμος. Η ιστορική διαδρομή του Συγκροτήματος στην πολιτική και μιντιακή πραγματικότητα υπήρξε με συνέπεια θυελλώδης. Με τις διακυμάνσεις της. Πάντοτε όμως σε πρωταγωνιστικό ρόλο.

 Μαρίκα Λυσιάνθη - Ψυχολόγος

Αν ξεπεράσουμε τα… πολύ παλιά χρόνια, εκ των πραγμάτων θα πρέπει να σταθούμε στον Χρήστο Λαμπράκη. Τον φυσικό παρασκηνιακό ηγέτη μιας Ελλάδας που ζούσε ακόμη τον μύθο της, τις πρώτες δεκαετίες που ακολούθησαν τη Μεταπολίτευση και την ένταξη της χώρας στην ενιαία ευρωπαϊκή οικογένεια.

Όσοι τον γνώρισαν, μιλούν για άνθρωπο άλλης κουλτούρας και επιπέδου. Κάτι άλλωστε που φάνηκε και από το διαχρονικό όνειρό του να οικοδομήσει το Μέγαρο Μουσικής. Η φυσική υπεροχή κουλτούρας του Χρήστου Λαμπράκη, ήταν εμφανής και στον τρόπο με τον οποίο τα μίντια που επηρέαζε, ασκούσαν επιρροή στον δημόσιο βίο.

Είτε επρόκειτο για το “Βήμα”, στην κυριακάτικη και την ημερήσια έκδοσή του, είτε για τα “Νέα”, είτε για το Mega, είτε φυσικά για το Μέγαρο Μουσικής. Ο Χρήστος Λαμπράκης έδινε πάντοτε την προστιθέμενη αξία, που έστελνε το ηχηρό μήνυμα ότι στην Ελλάδα σεργιάνιζαν ακόμη μεγάλοι άνδρες.

Κάντε ένα γρήγορο ταξίδι στον χρόνο, και προσγειωθείτε στην τρέχουσα πραγματικότητα. Με τον ξεπεσμό του ΔΟΛ, και την κακή τύχη του Συγκροτήματος Λαμπράκη, επί ηγεσίας Σταύρου Ψυχάρη πλέον. Το Mega διαλύεται, το ημερήσιο “Βήμα” έχει προ πολλού αναστείλει την έκδοσή του, τα “Νέα” έχουν γονατίσει σε κυκλοφορία, και το “Βήμα της Κυριακής” δίνει λυσσώδη μάχη για να κρατήσει ένα επίπεδο.

Η προ εβδομάδων είδηση για τη δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών του Σταύρου Ψυχάρη ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Της μελαγχολίας. Της σύγκρισης με το ένδοξο παρελθόν του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη. Η εικονοποίηση ενός δραματικού τέλους εποχής.

Οι τελευταίοι σπασμοί του οποίου, είναι το πείσμα κατά του Κώστα Καραμανλή, όπως αποτυπώνεται στα πρόσφατα δημοσιογραφικά “χτυπήματα” ενός Συγκροτήματος που κάποτε… ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις στην Ελλάδα.

____________________

http://ysterografa.gr/

Πάμε σαν άλλοτε.....

   ραδιόφωνο, ALPHA, ΗΠΑ, όπλα    

radio.jpg

Dreamstime

γράφει η  

Νόρα Ράλλη

Θα ξεκινήσω με τα του οίκου μας, που είναι φρεσκαδούρα, μη μου μπαγιατέψουν, και θα πάω μετά στα αλλοδαπά. Κατ’ αρχάς, να πούμε πως την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο του Alpha την «έχασα» επειδή «αντιμίλησα» το 2012 στον βουλευτή, τότε, της Ν.Δ. (καθώς, λίγο μετά, δεν ξαναείδε βουλευτιλίκι) Αργύρη Ντινόπουλο.

Μπορεί ο πρόεδρος του Alpha να μην πήρε προσωπικά αυτή την απόφαση (έτσι νομίζω τουλάχιστον), ωστόσο οι παρατρεχάμενοί του (που έφυγαν κι αυτοί μετά) με «έφυγαν» αυθωρεί και παραχρήμα.

Ενα το κρατούμενο, απομεινάρι μιας καθωσπρέπει κόρης (ή, μάλλον, ζώνης. Ραδιοφωνικής).

Χθες, στην εξεταστική για τα δάνεια των ΜΜΕ, ο ίδιος πρόεδρος δήλωσε: «Δεν έχω υποδείξει ποτέ τι να ψηφίσουν οι εργαζόμενοί μου».

Δύο τα κρατούμενα, απολειφάδια μιας επηρμένης κόμης.

Δηλαδή, για να καταλάβω: το να μην αποφασίζει ο αφεντικός τι θα ψηφίσουν τα μερμηγκάκια είναι επιχείρημα προς συγχαρητήρια αναγνώριση;

Οχι, γιατί θα τρελαθώ, Παναγία μου!

Πάμε τώρα, στα εξωτερικά, γιατί μ’ αυτά και μ’ αυτά σε λίγο δεν θα μας χωράει ο τόπος.

Οχι ότι εκεί, μακριά, στα ξένα, τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα... Μη χάσω και τη σειρά.

Πού ήμασταν; Τρίτο το κρατούμενο: Πάνε οι εποχές που στα αμφιθέατρα οι φοιτητές έρχονταν με τα βιβλία, τα εγχειρίδια, άντε και καμιά δεκαριά σκονάκια.

Στην πολιτεία του Τέξας θα μπαίνουν με τα αυτόματά τους, τις καραμπίνες, τα μπαζούκας κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο κυκλοφορεί κι οπλοφορεί.

Και μάλιστα με τον νόμο. Ο νόμος δαύτος τέθηκε σε εφαρμογή την 1η του Αυγούστου και επιτρέπει στους νόμιμους κατόχους όπλων να τα φέρουν επάνω τους στα δημόσια κτίρια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ακόμα και στις τάξεις των μαθημάτων.

Τέταρτο το κρατούμενο και παραποτισμένο: Πριν από ακριβώς 50 χρόνια -1η Αυγούστου του 1966 ήταν-, ο φοιτητής Τσαρλς Γουίτμαν ανέβηκε στον πύργο του Πανεπιστημίου του Τέξας και άρχισε να πυροβολεί τον κόσμο που κινούνταν στους χώρους του ιδρύματος, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 16 άνθρωποι και να τραυματιστούν άλλοι 49. Βρε, πώς δεν αλλάζουν οι καιροί!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Μαθήματα-Παθήματα
Η θεία απ' το Σικάγο

____________________

http://www.efsyn.gr/arthro/pame-san-allote-0