~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
.........................Διαδικτυακή περιοδική έκδοση για τα μέσα μαζικής επικοινωνίας * με ειδήσεις * άρθρα * υπεύθ. σύνταξης: Πάνος Σ. Αϊβαλής *
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

email:kepeme@gmail.com
_____________________________________________________________________________________________________________________

«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε

~~~

...................."Η συμφιλίωση των πολιτισμών περνά μέσα από την οικουμενικότητα της Παιδείας"

........................................................."Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει" Γιώργος Σεφέρης [1900-1971]

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2017

Οι εκδότες σκοτώνουν τις εφημερίδες

ΕκδόσειςΕφημερίδεςΜΜΕ

 
του Δημήτρη Κανελλόπουλου*


Τα Χριστούγεννα είναι Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου. Αργία είναι επίσης και η Τρίτη 26. ΗΚυριακή 24 Δεκεμβρίου ωστόσο είναι μία... κανονική ημέρα. Οχι πως δουλεύαμε την παραμονή των Χριστουγέννων οι δημοσιογράφοι, αλλά εφημερίδες έβγαιναν κανονικά. 
Έλα όμως που την Κυριακή 24 δεν θα βγουν κυριακάτικες εφημερίδες γιατί θα έχουν κυκλοφορήσει από το... Σάββατο.
Για μία αργία που είναι ημέρα Δευτέρα οι εφημερίδες της Κυριακής θα κυκλοφορήσουν ημέρα Σάββατο. Από μόνο του ακούγεται αστείο. Κάπως έτσισκοτώνουν τον έντυπο Τύπο απομακρύνοντας τους αναγνώστες.
Από το Σάββατο το πρωί οι... έντυποι αναγνώστες θα ενημερωθούν ξανά την Τετάρτητο πρωί. Τέσσερις μέρες κενό. Και αν σκεφτούμε πως οι κυριακάτικες εφημερίδεςκλείνουν ύλη πολύ νωρίς, από το προηγούμενο μεσημέρι (της Παρασκευής 22 Δεκεμβρίου στη συγκεκριμένη περίπτωση), το κενό στην ενημέρωση γίνεται ουσιαστικά πενθήμερο. 
Για ένα τόσο μεγάλο διάστημα θα ενημερωνόμαστε από άλλου τύπου ΜΜΕ,ραδιόφωνο, τηλεόραση και, βασικά, internet. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον την άααααλληΤετάρτη οι αναγνώστες να θυμηθούν πως (θα) υπάρχουν εφημερίδες ώστε να πάνε στα περίπτερα.
Και όλα αυτά επειδή οι εκδότες της Κυριακής θέλουν να κερδίσουν ημέρες αργίας. Είναι οι ίδιοι που σηκώνουν παντιέρα να δουλεύουμε και τις Κυριακές (όχι αυτοί, οι άλλοι, τα μαγαζιά). Είναι οι ίδιοι που γέμισαν τις εφημερίδες με δώρα όλων των ειδών, ακόμα και με κουπόνια για σούπερ μάρκετ ευτελίζοντας το προϊόν. Είναι οι ίδιοι άλλωστε που εξευτέλισαν τη δημοσιογραφία. 
Δεν είναι τυχαίο που στην τελευταία έρευνα της MRB οι δημοσιογράφοι είναι πιο κάτω (στην εμπιστοσύνη του κόσμου) από τα κόμματα και από τις τράπεζες! 
Ζούμε τον αργό θάνατο του έντυπου Τύπου και ξέρουμε και ποιοι ευθύνονται. 

(*)   http://www.efsyn.gr/arthro/oi-ekdotes-skotonoyn-tis-efimerides


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Νόθευση του ανταγωνισμού στη διανομή Τύπου
Μήνυμα Αχτσιόγλου σε εκδότες
Τέλος εποχής και αλλαγή σελίδας στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

Μελέτη: Το φαινόμενο της "μετά-αλήθειας" ως εργαλείo ενίσχυσης του λαϊκισμού



ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

13 Δεκεμβρίου 2017


Το φαινόμενο της "μετά-αλήθειας" (post truth) και της διασποράς ψευδών ειδήσεων (fake news) μέσω διαδικτύου, ως εργαλείων ενίσχυσης του λαϊκισμού, είναι ο θέμα της μελέτης που εκπόνησε ο πολιτικός επιστήμονας και συνεργάτης του ΔΙΚΤΥΟΥ Γιώργος Παπούλιας.
Η παρούσα μελέτη έχει ως στόχο την εννοιολογική προσέγγιση και κατανόηση του φαινομένου μέσα από το ιστορικό και ακαδημαϊκό πλαίσιο ανάλυσης του. Γίνεται η πρακτική παρουσίαση του, με συγκεκριμένα παραδείγματα εμφάνισης του στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2016 και στο βρετανικό δημοψήφισμα για την αποχώρηση από την Ε.Ε. Ειδική αναφορά στην συμβολή του στην διαμόρφωση του πολιτικού διαλόγου κατά την περίοδο της ελληνικής οικονομικής κρίσης. Κατόπιν, μια προσπάθεια καταγραφής των αντιδράσεων διεθνώς, κυρίως σε θεσμικό επίπεδο και των πολιτικών αντανακλάσεων που αυτές προκαλούν. Καταλήγοντας, επιχειρείται η καταγραφή των σεναρίων εξέλιξης και αντιμετώπισής του, μέσα από την θεσμική προσέγγιση, τις δράσεις της κοινωνίας των πολιτών καθώς και την επιστημονική έρευνα.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
«You can't teach an old dog new tricks» λέει μια Βρετανική λαϊκή ρήση, εννοώντας, σύμφωνα με το λεξικό του Cambridge[1], πως είναι δύσκολο να αλλάξει κάποιος τον χαρακτήρα του σε μεγάλη ηλικία ή αντίστοιχα να μπορέσει να αποκτήσει νέες δεξιότητες. Στην εποχή όμως του διαδικτύου, των νέων μέσων και της ψηφιακής επανάστασης στην πληροφόρηση και τις επικοινωνίες, φαίνεται πως η συγκεκριμένη ρήση προσπερνιέται. Η γνώριμη και διαχρονικά εμφανιζόμενη, πολιτικού περιεχομένου προπαγάνδα, η οποία υπάρχει από τότε που υπάρχει η Πολιτική, δηλαδή συμπίπτει με την εμφάνιση των πρώτων οργανωμένων κοινωνιών[2], προσαρμόζεται στα νέα ψηφιακά δεδομένα.
Η λέξη που επιλέχθηκε από το λεξικό της Οξφόρδης ως «λέξη της χρονιάς» 2016 ήταν η λέξη «post-truth», η «μετά-αλήθεια», η επικράτηση δηλαδή στην κοινή γνώμη, μιας πραγματικότητας που πηγάζει από προσωπικές πεποιθήσεις ή συναισθήματα κι όχι από αντικειμενικά γεγονότα[3]. Εξηγώντας το σκεπτικό επιλογής της συγκεκριμένης λέξης η επιτροπή σύνταξης του λεξικού, αναφέρει πως κυριότερη αιτία αποτέλεσε η συμβολή της μετά-αλήθειας στις προεκλογικές εκστρατείες των αμερικανικών προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου 2016 καθώς και το βρετανικό δημοψήφισμα για την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Παράλληλα με την εμφάνιση και την εξάπλωση του φαινομένου της δημιουργίας αφηγήσεων «μετά-αλήθειας» μέσα από την οργανωμένη διασπορά ψευδών ειδήσεων και στις δύο παραπάνω κορυφαίες εκλογικές διαδικασίες που αφορούν τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και το Ηνωμένο Βασίλειο, θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε στο παρόν κείμενο, την συμβολή του φαινομένου στην διαχείριση και εξάπλωση του λαϊκισμού στην σύγχρονη πολιτική αντιπαράθεση διεθνώς αλλά και  στην Ελλάδα. Ειδικότερα κατά την περίοδο της έκρηξης και κορύφωσης της οικονομικής κρίσης, η οποία συνδυάστηκε χρονικά (2008-2017) με μια περίοδο ραγδαίας εξάπλωσης της συμμετοχής και της χρήσης των νέων ψηφιακών και κοινωνικών μέσων, είτε από μεμονωμένα άτομα είτε από οργανωμένες ομάδες δρώντων (πολιτικά κόμματα, οργανώσεις διαμαρτυρίας, ΜΜΕ κλπ)[4].
Ταυτόχρονα θα προσεγγίσουμε τις μέχρι σήμερα θεσμικές αντιδράσεις στο φαινόμενο, είτε από υπερεθνικούς θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είτε από εθνικές νομοθεσίες και θα παρουσιάσουμε τις επικρατέστερες απόψεις ακαδημαϊκών, μελετητών και εμπειρικών ειδημόνων για την αντιμετώπιση και τον περιορισμό της μετά-αλήθειας είτε θεσμικό επίπεδο, είτε από τον κάθε πολίτη και χρήστη των ειδήσεων ξεχωριστά. Ένα φαινόμενο που είναι εξαιρετικά πιθανό να μας απασχολήσει για αρκετά χρόνια ακόμα.[5]
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Από την παρούσα μελέτη συμπεραίνουμε πως το φαινόμενο της παραποίησης της πραγματικότητας και της αξιοποίησης της για την αποκόμιση πολιτικού οφέλους δεν είναι κάτι νέο στην διεθνή και την ελληνική πολιτική σκηνή, έχει όμως λάβει πλέον καινούργια χαρακτηριστικά, ιδιότητες, τρόπο χρήσης και εξάπλωσης και αντίστοιχα αντιμετώπισης, εμφανιζόμενο μέσα από τον καινοτόμο όρο μετά-αλήθεια. Η μετά-αλήθεια, αποτελεί τέκνο της στρεβλής, υστερόβουλης, κερδοσκοπικής και τυχοδιωκτικής χρήσης του διαδικτύου και των κοινωνικών μέσων και δικτύων και η οποία διαμορφώνεται κυρίως μέσω της διασποράς ψευδών ειδήσεων, αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα πολιτικής επιρροής: Το πρώτο επίπεδο είναι η αξιοποίηση της για την επίτευξη συγκεκριμένων πολιτικών στόχων, όπως για παράδειγμα μιας εκλογικής μάχης, ενός δημοψηφίσματος κλπ. Μέσω μιας μεθοδευμένης διασποράς ψευδών ειδήσεων, η  μια πλευρά της αναμέτρησης προσπαθεί να φθείρει την άλλη, προκαλώντας όσο το δυνατόν περισσότερη ζημιά στην εικόνα της και την αποδοχή της από την κοινή γνώμη. Το δεύτερο επίπεδο είναι η καλλιέργεια μιαςδιαστρεβλωμένης πραγματικότητας και μυθοπλασίας για συγκεκριμένα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα (πχ. μόλυνση του περιβάλλοντος) και η προσπάθεια κατεύθυνσης της κοινής γνώμης στις αντιλήψεις και τις επιδιώξεις των ομάδων πίεσης που την προκαλούν και την διαχειρίζονται, σε βάθος χρόνου. Στο δεύτερο επίπεδο, συνήθως η σύγχρονη μετά-αλήθεια συναντιέται και ενσωματώνει μέσα της μυθοπλασίες, θεωρίες συνομωσίας, διχαστικές και ακραίες προσεγγίσεις της πραγματικότητας που προϋπήρχαν από την εποχή των παραδοσιακών ΜΜΕ και της πληροφόρησης χωρίς το διαδίκτυο. Αποτελεί την συνέχειά τους και την νέα τους εκδοχή.
Στο πολιτικό φάσμα η μετά-αλήθεια, όπως είναι φυσικό, αξιοποιείται εργαλειακά από τις δυνάμεις του λαϊκισμού, την βαθιά συντήρηση και τα άκρα, δίνοντας ένα ανήθικο διέξοδο στην ρητορική του μίσους, του διχασμού και της ξενοφοβίας μέσα από το ψεύδος και την υπόγεια κατήχηση της κοινής γνώμης, κάτι το οποίο θα ήταν πολύ δύσκολο να επιτευχθεί μέσα από την ευθεία πολιτική αντιπαράθεση. Το είδαμε να συμβαίνει στις αμερικανικές εκλογές, όπου η πλευρά του Τραμπ οργάνωσε κατά κύριο λόγο μια καμπάνια μετά-αλήθειας σε σχέση με την πλευρά της αντιπάλου του που προσπαθούσε να πολιτευθεί με ορθά πολιτικά επιχειρήματα και λογική. Μια αντίστοιχη αλλά όχι πανομοιότυπη επιρροή της μετά-αλήθειας παρατηρούμε και στο βρετανικό δημοψήφισμα όπου τα ψεύδη και οι ακραίες φωνές επικράτησαν των ορθολογικών επιχειρημάτων σχετικά με το κόστος και τις επιπτώσεις του Brexit.
Με την ανάλυση συμπερασμάτων συγκεκριμένων ερευνών –ορισμένες παρουσιάζονται στην παρούσα μελέτη- οι οποίες πραγματοποιήθηκαν με αφορμή τις εκλογικές αναμετρήσεις σε ΗΠΑ και ΗΒ, υπερεθνικοί οργανισμοί, κρατικοί φορείς, ερευνητικά ιδρύματα ακόμα και ομάδες πολιτών ή μεμονωμένοι ακτιβιστές, έχουν ενεργοποιηθεί στην κατεύθυνση της ανάδειξης και αντιμετώπισης του φαινομένου, προκειμένου να περιοριστεί ο κατευθυντήριος ρόλος του στα πολιτειακά ζητήματα, στην λειτουργία της δημοκρατίας, στην αξιοπιστία των θεσμών και στην υγιή αποτύπωση της δημοκρατικής έκφρασης των πολιτών. Με δεδομένη την ευελιξία του φαινομένου να προσαρμόζεται τάχιστα στις τεχνολογικές εξελίξεις και να αποκτά συνεχώς νέες μορφές και δυνατότητες, η ολοκληρωτική αντιμετώπισή του φαίνεται πως είναι αρκετά δύσκολη και πολύπλοκη υπόθεση. Γι’ αυτό τον λόγο απαιτείται θεσμική εγρήγορση, επιτάχυνση των νομοθετικών πρωτοβουλιών τουλάχιστον στο επίπεδο της τεχνικής προστασίας των υποψηφίων θυμάτων, και της διευκόλυνσης των χρηστών στην αναφορά και δίωξη του φαινομένου, μέσα από την τήρηση των κανόνων δεοντολογίας και την αυστηρή προστασία της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης. Είναι μια σύγχρονη αναγκαιότητα για την δημοκρατία.
[2] Lippmann Walter, Κοινή Γνώμη, Κάλβος, Αθήνα 1988 (μτφ. Γιώργος Καραγιάννης)
[4] Το συμπέρασμα εξάγεται από τα στοιχεία της ετήσιας Μελέτης Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, όπου τα στοιχεία για την χώρα μας δημοσιεύει το τμήμα ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστήμίου. Η πιο πρόσφατη (2016) εδώ:http://www.jour.auth.gr/wp-content/uploads/2016/12/ReutersGreekReport2016digitaledition-v1.pdf

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

Άρειος Πάγος: internet και τηλεόραση δεν είναι “Τύπος”

ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Με απόφαση του το ΣΤ’ ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε ότι η καταχώριση ενός δυσφημιστικού ρεπορτάζ στο διαδίκτυο δεν στοιχειοθετεί το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης δια του Τύπου, αλλά το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης κατά τις διατάξεις του κοινού ποινικού δικαίου.
Συνεπώς, η όποια ποινική ευθύνη δεν παραγράφεται στα τρία χρόνια, όπως συμβαίνει με τα του Τύπου συκοφαντικά δημοσιεύματα, άλλα στα πέντε, όπως συμβαίνει και με την τηλεόραση.
Ειδικότερα, ο Άρειος Πάγος στην υπ΄ αριθμ. 192/2017 απόφαση του, αναφέρει ότι οι διατάξεις περί Τύπου καθορίζουν ότι “τύπος και έντυπον, επί των οποίων εφαρμόζονται οι διατάξεις του νόμου τούτου είναι πάν ότι εκ τυπογραφίας ή οιουδήποτε άλλου μηχανικού ή χημικού μέσου παράγεται εις όμοια αντίτυπα και χρησιμεύει εις πολλαπλασιασμόν ή διάδοσιν χειρογράφων, εικόνων, παραστάσεων, μετά ή άνευ σημειώσεων ή μουσικών έργων, μετά κειμένου ή επεξηγήσεων ή φωνογραφικών πλακών” και ότι “ως δημοσίευσις εντύπου θεωρείται η διανομή, πώλησις, καθώς και η εις δημόσιον μέρος ή εν δημοσία συναθροίσει ή εις μέρος προσιτόν εις το κοινόν τοιχοκόλλησις ή έκθεσις παντός εντύπου…αδίκημα του Τύπου υπάρχει όταν λάβει χώρα ή κατά την προηγούμενην παράγραφον δημοσίευσις”.
Για τον Αρειο Πάγο διαδίκτυο και τηλεόραση δεν αποτελούν τυπογραφία, ούτε θεωρούνται μηχανικά μέσα πολλαπλασιασμού χειρογράφων, συνεπώς, δεν στοιχειοθετούν αδίκημα τελούμενο δια του Τύπου».
Αφορμή για την έκδοση της απόφασης, απόφαση δικαστηρίου της Ροδόπης με την οποία συντάκτης του διαδικτύου είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 6 μηνών με τριετή αναστολή.
Μετά από αυτά, ο Άρειος Πάγος αναίρεσε απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ροδόπης με την οποία έπαυσε οριστικά, λόγω παραγραφής, η ασκηθείσα ποινική δίωξη σε βάρος συντάκτη ηλεκτρονικού εντύπου, κατόπιν μεταβολής της κατηγορίας σε συκοφαντική δυσφήμιση δια του Τύπου, από απλή συκοφαντική δυσφήμιση, για την οποία αυτός είχε κριθεί ένοχος και είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 6 μηνών με τριετή αναστολή.
Το Στ’ Τμήμα του Αρείου Πάγου ανέπεμψε την υπόθεση στο ίδιο δικαστήριο για νέα συζήτηση, συγκροτούμενο από δικαστές άλλους, εκτός από εκείνους που δίκασαν την πρώτη φορά.
_____________
https://jaj.gr/ethics/arios-pagos-internet-ke-tileorasi-den-ine-tipos/

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2017

Ακόμη και τα μικρά ΜΜΕ μπορούν να έχουν μεγάλη επιρροή στον δημόσιο διάλογο

Tο πρώτο μεγάλης κλίμακας πείραμα του είδους του στον χώρο των media χρειάσθηκε πέντε χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Τα μικρά μέσα ενημέρωσης μπορούν να επηρεάσουν τον δημόσιο διάλογο σε μια χώρα, δυσανάλογα σε σχέση με το μέγεθός τους, κυρίως χάρη στη «μεσολάβηση» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Πρόκειται για το πρώτο μεγάλης κλίμακας πείραμα του είδους του στον χώρο των media, το οποίο χρειάσθηκε πέντε χρόνια για να ολοκληρωθεί.
Οι ερευνητές των πανεπιστημίων Χάρβαρντ, ΜΙΤ και Φλόριντα, με επικεφαλής τον καθηγητή Γκάρι Κινγκ του πρώτου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", πειραματίσθηκαν με 48 μικρά και μεσαία μέσα ενημέρωσης, τα οποία ομαδοποίησαν τυχαία σε επιμέρους ομάδες των δύο έως πέντε μέσων.
Τα μέσα αυτά κλήθηκαν να γράψουν και να δημοσιεύσουν άρθρα σχετικά με επίκαιρα θέματα όπως η μετανάστευση, το φυλετικό, το περιβάλλον, η κλιματική αλλαγή, η ανεργία και η τεχνολογία. Τα άρθρα ήσαν κάθε είδους, από ερευνητική δημοσιογραφία και συνεντεύξεις έως σχόλια και αναλύσεις, ενώ οι αναγνώστες δεν είχαν ιδέα για το πείραμα.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες, αναλύοντας με τη βοήθεια αλγορίθμων τα μηνύματα στο Twitter, αξιολόγησαν την επιρροή των άρθρων μέσα στη συγκεκριμένη εβδομάδα που «έτρεξαν», καθώς και την επόμενη. Διαπιστώθηκε ότι αρκούσαν μόνο τρία μικρομεσαία μέσα ενημέρωσης, να γράψουν σχετικά άρθρα, για να αυξηθεί μέσα στην ίδια εβδομάδα κατά 63% η δημόσια συζήτηση στις ΗΠΑ πάνω στο αντίστοιχο πεδίο πολιτικής (περιβάλλον, απασχόληση, μετανάστες, κλίμα κ.α.), σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα.
 Επιπλέον, η κοινή γνώμη φάνηκε να στρέφεται σε μεγαλύτερο βαθμό προς την ιδεολογική κατεύθυνση που εκπροσωπούσαν τα άρθρα σε κάθε ξεχωριστό θέμα. Υπολογίσθηκε ότι τα άρθρα επηρέασαν σε ποσοστό 2,3% την κοινή γνώμη προς την ιδεολογική κατεύθυνση των δημοσιευμάτων, πράγμα που σημαίνει ότι σε μερικές περιπτώσεις, πιθανώς άλλαξαν τις πεποιθήσεις των ανθρώπων πολύ γρήγορα.


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

ΕΔΟΕΑΠ - Μια ωραία ατμόσφαιρα







Μια ωραία ατμόσφαιρα
Το σημερινό μου άρθρο μπορεί και να μην αφορά κανέναν εκτός από μερικούς συναδέλφους μου, αλλά εγώ έτσι κι αλλιώς θα το δημοσιεύσω. Έχουμε κι εμείς οι γραφιάδες καρδιά, δεν γράφουμε μόνο για λόγους επαγγελματικούς.
Μπορεί πάλι να ενδιαφέρει όλο τον κόσμο, σαν το μικρό νύχι του λιονταριού που μας επιτρέπει να βγάλουμε συμπεράσματα για ολόκληρο το άγριο ζώο. Αλλά προς στιγμήν είναι σαν να έχω απολέσει το κριτήριο για το τι ενδιαφέρει ποιον.

Στην αρχή της εβδομάδας, Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, έλαβε χώρα στα γραφεία του ασφαλιστικού ταμείου των δημοσιογράφων κρίσιμη «γενική συνέλευση». Αλλά δεν επρόκειτο για γενική συνέλευση, στην πραγματικότητα ήταν ένα δημοψήφισμα: Μ’ ένα ΝΑΙ ή ένα μ’ ΟΧΙ κρίναμε ιδιαιτέρως πολύπλοκα ασφαλιστικά ζητήματα, χωρίς να μας παρέχεται η δυνατότητα οποιασδήποτε διαφοροποίησης ή βελτίωσης του πλαισίου. Αυτό το θεωρώ κατάντια.
Το χειρότερο είναι ότι το πλαίσιο αυτό δεν προσδιορίστηκε από συλλογική διαβούλευση, αλλά από ένα μακρύ πήγαιν’ έλα μεταξύ υπουργείου Εργασίας, εργοδοτών και συνδικαλιστικών κονκλαβίων, χωρίς τη συμμετοχή των συνδικαλιστικών μειοψηφιών, χωρίς δημοσιοποίηση των αναλογιστικών μελετών.
Κατάντια είναι το γεγονός ότι το σχέδιο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των εργοδοτών. Κι ακόμα μεγαλύτερη είναι πως οι εργοδότες παριστάνουν ότι το απορρίπτουν, προσπαθώντας μέχρι τέλους να αποσπάσουν ό,τι περισσότερο μπορούν από του φτωχού τ’ αρνί.
Κατάντια είναι ότι μεσούσης της ψηφοφορίας, Τετάρτη πρωί, η κυβέρνηση τροποποίησε επί τα χείρω το υποτίθεται συμφωνημένο σχέδιο πάνω στο οποίο γινόταν η ψηφοφορία, χαρίζοντας στους εργοδότες 12.000.000 αναδρομικά, χωρίς κάποια ανάλογη παραχώρηση προς τους εργαζομένους. Αυτό δεν λέγεται απλώς κατάντια, λέγεται ταξική μεροληψία.
Στο μεταξύ, η συνδικαλιστική αντιπολίτευση εκτόξευε καταγγελίες εναντίον της προτεινόμενης ρύθμισης. Κατάντια ήταν ότι το έκαναν χωρίς να υποβάλλουν κάποια ρεαλιστική πρόταση, επιτείνοντας τη σύγχυση και την ανημπόρια των ασφαλισμένων.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, πήγα από τη Δευτέρα και ψήφισα σ’ αυτή την ψευδεπίγραφη συνέλευση, σ’ αυτή την εκβιαστική ψηφοφορία. Κατάντια… Κι ακόμα μεγαλύτερη κατάντια είναι ότι ψήφισα ΝΑΙ. Όχι από φόβο, ούτε λαμβάνοντας υπόψη κάποιο μικροσυμφεροντάκι μου, αλλά ελλείψει αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης. Δεν ξέρω τι θα ψήφιζα αν είχα υπόψη μου την τελευταία ( κυβερνητική υπαναχώρηση. Ίσως να ψήφιζα πάλι ΝΑΙ. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Κατάντια δεν είναι που θα υποβαθμιστούν όλες οι παροχές του ταμείου, με το ενδεχόμενο της κατάρρευσής του πάντα ανοιχτό. Δεν είναι κατάντια να μοιραστείς την υλική κατάντια όλων των άλλων εργαζομένων της χώρας. Κατάντια είναι να σε πηγαίνουν στην καταστροφή δεμένο χεροπόδαρα, κι από πάνω να σε βάζουν να προσυπογράψεις οικειοθελώς την καταδίκη σου, με αντάλλαγμα μια μικρή αναστολή.
Το χειρότερο απ’ όλα δεν το ‘χω ξεστομίσει ακόμα. Είχα την ευκαιρία όλο το προηγούμενο διάστημα να δηλώσω δημοσίως αυτά που γράφω τώρα. Δεν το έκανα – συνειδητά. Χρόνια τώρα παίρνω το ρίσκο να συμμετέχω στον δημόσιο διάλογο, συνήθως προτείνοντας λύσεις. Συνέβη μερικές φορές να μη δικαιωθώ, κι αυτό σε μια συγκεκριμένη περίσταση με ανάγκασε μετά σε μακρά δημόσια σιγή. Όχι γιατί μετάνιωσα, αλλά γιατί με έκαμπτε το βάρος της ευθύνης.
Αλλά αυτή τη φορά δεν αισθανόμουν πως είχα το δικαίωμα να επηρεάσω οποιονδήποτε, τελώντας ο ίδιος σε πλήρη αβεβαιότητα. Αυτό κι αν είναι κατάντια…
___________

Το αρχικό κείμενο, συντομευμένη εκδοχή του οποίου αποτελεί το άρθρο στη στήλη μου στο ΕΘΝΟΣ, 11.11.2017.

Κυριακή 22 Οκτωβρίου 2017

Δημοσιογράφοι σε απεργία πείνας | Για το δικαίωμά τους στην ιατρική περίθαλψη, τη σύνταξη και τη διάσωση της κοινωνικής τους ασφάλισης



ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ εσπευσμένα η δημοσιογράφος απεργός πείνας Αφροδίτη Υψηλάντη // (Τα κυρίαρχα ΜΜΕ, και τ' αφεντικά τους έχουν υποβαθμίσει, σχεδόν αγνοήσει αυτή την απεργία πείνας τεσσάρων δημοσιογράφων, τους λόγους και τα αιτήματα της. Το γιατί συμβαίνει αυτό, εύκολα γίνεται αντιληπτό... 
-Δ.Τζ.)
Στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» μεταφέρθηκε εσπευσμένα η δημοσιογράφος απεργός πείνας Αφροδίτη Υψηλάντη. Τη δημοσιογράφο επισκέφτηκε στον χώρο της απεργίας πείνας, έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ, γιατρός της ομάδας «SOS Ιατροί» και διαπίστωσε οξεία βρογχίτιδα με ενδεχόμενο τη μετατροπή σε πνευμονία. Για τον σκοπό αυτό, ζήτησε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, όπου η Αφρ. Υψηλάντη συνδέθηκε με μηχάνημα οξυγόνου.
Δημοσιογράφοι σε απεργία πείνας | Για το δικαίωμά τους στην ιατρική περίθαλψη, τη σύνταξη και τη διάσωση της κοινωνικής τους ασφάλισης.

Σε απεργία πείνας για τη σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ βρίσκονται τώρα και έντεκα μέρες οι δημοσιογράφοι Αφροδίτη Υψηλάντη, Τζώρτζια Κοντράρου, Ελένη Ανδριανού και Μαρίνα Βήχου, έξω από τα κτήρια της ΕΣΗΕΑ και του ΕΦΚΑ (επί της οδού Ακαδημίας). Προηγουμένως έκανε εξαντλητική απεργία πείνας για μία εβδομάδα ο βετεράνος δημοσιογράφος Θόδωρος Βαρίκος, που τη διέκοψε για σοβαρούς λόγους υγείας.
Τα τελευταία 49 χρόνια το ελληνικό κράτος, καθώς επίσης και οι ιδιοκτήτες Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δεν συνέβαλαν ποτέ ούτε με μία δραχμή/ευρώ για την ιατρική περίθαλψη και τις συντάξεις των Ελλήνων δημοσιογράφων.
Δεν πλήρωσαν ποτέ καμία ασφαλιστική συμμετοχή στον Ενιαίο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Επικουρικής Ασφάλισης και Περίθαλψης (Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π.) των Ελλήνων δημοσιογράφων και γενικότερα των εργαζομένων στα media. Παράδοξο σε σύγκριση με οποιονδήποτε άλλο εργαζόμενο στην Ελλάδα. Αντ’ αυτού είχε προστεθεί στις εισφορές των εργαζομένων, ένας πόρος από τις διαφημίσεις στα media. Πέρυσι η ελληνική κυβέρνηση κατήργησε αυτή την εισφορά δίχως να την αντικαταστήσει.
Από τον Σεπτέμβριο του 2016, παραμένουν ανασφάλιστοι 16.754 Έλληνες πολίτες, δημοσιογράφοι και οι οικογένειές τους. Παράλληλα ο ΕΔΟΕΑΠ -ο μη κερδοσκοπικός Οργανισμός Κοινωνικής Ασφάλισης και Περίθαλψης- σταμάτησε ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2017 την καταβολή επικουρικών συντάξεων σε 2.235 δικαιούχους.
Αυτός ο κοινός οργανισμός, που έμεινε χωρίς πόρους για 13 μήνες, καταρρέει εν μέσω της ένοχης στάσης όλων των ιδιοκτητών ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης. Τηλεοπτικοί σταθμοί, ραδιοφωνικοί σταθμοί, εφημερίδες, περιοδικά και ψηφιακά μέσα, παραμένουν όλα εκκωφαντικά σιωπηλά.
Οι εργαζόμενοι (εν μέσω της βαθύτερης κρίσης που έχουν βιώσει ποτέ τα ελληνικά media), οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι Έλληνες δημοσιογράφοι δεν ζητούν ευνοϊκές εξαιρέσεις, απαλλαγές ή προνόμια.
Απαιτούν όμως την ιατρική τους περίθαλψη και τις συντάξεις τους, όπως οποιοσδήποτε άλλος φορολογούμενος πολίτης, καθώς τους τελευταίους 13 μήνες έχουν στερηθεί το δικαίωμά τους στην ασφάλιση, την ιατρική περίθαλψη και τη σύνταξη.
Υπογράφουμε και ζητούμε την άμεση παρέμβασή σας, προκειμένου να θεσπιστεί νομικά ένας βιώσιμος πόρος για τον Ενιαίο Οργανισμό Επικουρικής Ασφάλισης και Περίθαλψης των Ελλήνων Δημοσιογράφων και Εργαζομένων στα Μέσα Ενημέρωσης (ΕΔΟΕΑΠ) – στο βαθμό που το δικαίωμα αυτό προβλέπεται από το Ελληνικό Σύνταγμα και τους νόμους για όλους τους Έλληνες πολίτες. Με αυτό τον τρόπο, θα σταματήσει η παράνομη στάση των ιδιοκτητών ελληνικών media και δεν θα υπάρξει περαιτέρω ανάγκη Έλληνες δημοσιογράφοι να συνεχίσουν την απεργία πείνας που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή έξω από τα γραφεία της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθήνας (ΕΣΗΕΑ), στο κέντρο μιας ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, όπως είναι η Αθήνα, προσπαθώντας απεγνωσμένα να προσελκύσουν την προσοχή της ελληνικής κυβέρνησης για την επίλυση του κρίσιμου προβλήματος του Οργανισμού τους.
Οι Έλληνες δημοσιογράφοι δεν πρέπει να εξαιρεθούν από την ιατρική περίθαλψη και τις συντάξεις που ισχύουν για όλους τους εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους πολίτες της Ε.Ε.
Είναι ζήτημα δημοκρατικής ευθύνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι ζήτημα πολιτισμού και κοινωνικής δικαιοσύνης, τελικά. Ζήτημα αλληλεγγύης σε μια Ενωμένη Ευρωπαϊκή Κοινωνία. Πρωτίστως επειδή, σύμφωνα με τις βασικές συνταγματικές αρχές της, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να υπερασπίζεται το δικαίωμα όλων των Ευρωπαίων πολιτών για ίση πρόσβαση στην υγεία και στις κοινωνικές παροχές.

Συνοψίζοντας:

- Η σημερινή κυβέρνηση κατάργησε με νόμο που ψηφίστηκε τον Σεπτέμβριο του 2016, τον μοναδικό πόρο (αγγελιόσημο) που είχε το ΝΠΙΔ ως ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΠΕΡΙΘΑΛΨΗΣ για να καλύπτει τη λειτουργία του.
- Το ελληνικό κράτος, επί 49 χρόνια από τότε που ιδρύθηκε ο ΕΔΟΕΑΠ, δεν πλήρωσε ποτέ για την περίθαλψη και την επικούρηση των σκληρά εργαζομένων στο χώρο του Τύπου. Τον νόμιμο πόρο που είχε ο ΕΔΟΕΑΠ μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2016 η κυβέρνηση δεν τον αντικατέστησε, όπως είχε συνταγματική υποχρέωση.
- Από την άλλη πλευρά οι εκδότες παρακρατούν παράνομα από πέρυσι τον Σεπτέμβριο (τουλάχιστον) εισφορές από τους εργαζόμενους χωρίς να τις αποδίδουν, ενώ οφείλουν στον ΕΔΟΕΑΠ και καθυστερούμενο αγγελιόσημο, το οποίο έχουν εισπράξει μέχρι την περίοδο που ίσχυε.
- Με το PSI και το κούρεμα των ομολόγων χάθηκε μεγάλο μέρος των αποθεματικών του ΕΔΟΕΑΠ και έτσι μετά τον περασμένο Μάιο για πρώτη φορά πληρώθηκαν εκπρόθεσμα κατά δύο μήνες οι επικουρικές συντάξεις και κατόπιν δανείου από τον ΕΦΚΑ. Ενώ αυτή τη στιγμή δεν έχει πληρωθεί η επικουρική του Σεπτεμβρίου.
- Η σημερινή κυβέρνηση παρανομεί απροκάλυπτα επιτρέποντας στους βαρόνους της ενημέρωσης να μην πληρώνουν εργοδοτικές εισφορές, ενώ η κοινωνική ασφάλιση 16.754 εργαζομένων στον Τύπο και των οικογενειών τους είναι αυτή τη στιγμή στον αέρα.
- Κυβέρνηση και εργοδότες κάνουν μπαλάκι τους εργαζόμενους στην Ενημέρωση στη μεταξύ τους κόντρα για το θέμα της αδειοδότησης των καναλιών και κωλυσιεργούν με άκαρπες διαπραγματεύσεις την διασφάλιση της περίθαλψης και της επικουρικής σύνταξής τους.

Για όλα τα παραπάνω οι δημοσιογράφοι κάνουν έκκληση προς όλους μας:

ΖΗΤΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (ΕΔΟΕΑΠ):

~~~~~~~~~


Αντιπροσωπεία των απεργών πείνας κατέθεσε την Παρασκευή εξώδικο στη διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ προκειμένου να ενημερωθούν όλοι οι μέτοχοι – μέλη για τα οικονομικά στοιχεία του Οργανισμού και για τις ενέργειες της διοίκησής του προκειμένου να εισπραχθούν οφειλές παρελθόντων ετών, όπως μας ενημέρωσε η Τζώρτζια Κοντράρου, εκπρόσωπος των συνταξιούχων δημοσιογράφων.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της Εξώδικης Δήλωσης Πρόσκλησης και Διαμαρτυρίας:
Ενώπιον
παντός αρμοδίου δικαστηρίου και αρχής
Εξώδικη Δήλωση Πρόσκληση και Διαμαρτυρία
Των Αφροδίτης Υψηλάντη, Τζώρτζιας Κοντράρου, Μαρίνας Βήχου και Ελένης Ανδριανού
Προς τον ΕΔΟΕΑΠ
(Ενιαίο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Επικουρικής Ασφάλισης και Περίθαλψης) Οδός Σισίνη 18, όπως νόμιμα εκπροσωπείται.
Είμαστε μέλη της ΕΣΗΕΑ και μέλη μέτοχοι του ΕΔΟΕΑΠ.
Αποφασίσαμε απεργία πείνας και συλλογή υπογραφών για τη σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ, ως αυτοδιοίκητου, αυτόνομου οργανισμού υποχρεωτικής ασφάλισης, όπως λειτουργεί και με τις ασφαλιστικές καλύψεις που οφείλει να παρέχει σε εργαζόμενους, ανέργους, απλήρωτους και συνταξιούχους δημοσιογράφους και διοικητικούς. Σε όλους μας και στις οικογένειές μας.
Τις τελευταίες ώρες όμως βιώνουμε δραματικές εξελίξεις σε βάρος του Ταμείου μας, με αποφάσεις που λαμβάνονται ερήμην του κλάδου, από περιστασιακές και ισχνές πλειοψηφίες στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ, της ΠΟΕΣΥ και της ΕΣΗΕΑ.
Με συνοπτικές διαδικασίες επιχειρείται να γραφούν τίτλοι τέλους για την ασφάλισή μας και οι υπεύθυνοι (κυβέρνηση, εργοδότες συνδικαλιστές και άλλοι) προσπαθούν να δραπετεύσουν από αυτά που τους βαρύνουν, σαν να μη γνωρίζει ο κλάδος ποιοι μας έφτασαν ως εδώ.
Η σημερινή κυβέρνηση κατήργησε σειρά διατάξεων για το κοινωνικό πόρο μας (και σύμφωνα με τις αποφάσεις των ανωτάτων δικαστηρίων, οιονεί εργοδοτικής εισφοράς) και με το νόμο 4387/2016 το μετέτρεψε σε διαφημιστική δαπάνη εκατομμυρίων ευρώ που νέμονται εργοδότες, διαφημιστές και διαφημιζόμενοι.
Το ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ που συνεδριάζει σήμερα οφείλει:
-Να ενημερώσει αμέσως υπεύθυνα και αναλυτικά όλους τους μετόχους μέλη για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον οργανισμό, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν ακόμη δημοσιευμένα τα στοιχεία απολογισμού και ισολογισμού 2016 καθώς και προϋπολογισμού 2017, ενώ ακόμη εκκρεμεί η έγκρισή τους από τακτική γενική συνέλευση που θα έπρεπε να έχει γίνει μέχρι τον περασμένο Μάη
-Να δώσει στη δημοσιότητα το πλαίσιο-πρόταση, που ερήμην των μελών μετόχων του έχει συμφωνήσει η πλειοψηφία της διοίκησής του, μαζί με τα προεδρεία ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ, ΕΠΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ με την κυβέρνηση και τους εργοδότες και έχει αποδεχτεί να τεθεί υπόψη των δανειστών.
-Να δώσει στη δημοσιότητα ποιες ακριβώς είναι -αναλυτικά- οι απαιτήσεις που εκχώρησε στον ΕΦΚΑ καθώς και το κείμενο της σύμβασης για το περίφημο δάνειο των 10 εκατομμυρίων ευρώ, που συνήψε, αλλά στην ουσία είναι χρήματα από τα διαθέσιμα και τα αποθεματικά του κλάδου μας, που μεταφέρθηκαν από το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ.
-Να ενημερώσει αναλυτικά για όλες τις απαιτήσεις του ΕΔΟΕΑΠ έναντι τρίτων, με βάση τα επίσημα λογιστικά στοιχεία του (γραφεία ισολογισμών, ΔΕΚΟ, διαφημιστικές εταιρείες, εργοδότες κ.α.).
-Να προβεί αμέσως σε όλες τις ενδεδειγμένες νομικές και συνδικαλιστικές ενέργειες για την είσπραξη από τον ΕΦΚΑ των κεφαλαίων που μη νόμιμα παρακρατεί από οφειλές αγγελιοσήμου 2015, ενώ ακόμη εκκρεμεί η συγκέντρωση στοιχείων και η καταγραφή των οφειλών του 2016.
-Να θέσει αμέσως την Κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας προ των ευθυνών τους για όλα αυτά, γιατί είναι αδιανόητο να παρακρατούνται επικουρήσεις για δεύτερη φορά μέσα σε ένα τρίμηνο, από τα χρήματα των οποίων πληρώνονται δαπάνες για φάρμακα και εξετάσεις όταν σε έγγραφο της ΕΠΗΕΑ με την ΕΣΗΕΑ αναφέρεται ότι εκκρεμεί η απόδοση βεβαιωμένων οφειλών αγγελιοσήμου, τουλάχιστον 60 εκ. ευρώ.
-Να αναλάβει τις ευθύνες της για όλα αυτά και το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ
Παρασκευή, 20 Οκτωβρίου 2017-10-20
Οι εξωδίκως δηλούσες – διαμαρτυρόμενες και προσκαλούσες
Αφροδίτη Υψηλάντη, Τζώρτζια Κοντράρου, Μαρίνα Βήχου, Ελένη Ανδριανού

Για υπογραφές ΕΔΩ:
https://www.catisart.gr/archives/26920

Δείτε περισσότερες αντιδράσεις

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017

ΜΜΕ και χειραγώγηση

   Ο ρόλος των ΜΜΕ   



«Ο σκλάβος που δεν συνειδητοποιεί τη σκλαβιά του είναι απλούστατα σκλάβος. Ο σκλάβος που συνειδητοποιεί τη σκλαβιά του και αγωνίζεται ενάντια της είναι επαναστάτης. Ο σκλάβος που καμαρώνει τις ομορφιές της ζωής στη σκλαβιά είναι τσιράκι και κάθαρμα, άξιος περιφρόνησης ». 
Β.Ι.Λένιν

Η κυρίαρχη ιδεολογία παράγεται από την κυριαρχία στα μέσα παραγωγής. Στα 1840 στη «Γερμανική Ιδεολογία» οι Μαρξ και Ένγκελς έγραφαν : «Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες. Με άλλα λόγια η τάξη που είναι κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική δύναμη. Η τάξη που έχει στη διάθεση της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει, συνακόλουθα, τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι ώστε, σε γενικές γραμμές, οι ιδέες αυτών που στερούνται των μέσων της πνευματικής παραγωγής υποτάσσονται σε αυτά. Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτα άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται ως ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχία της. Τα άτομα που αποτελούν την κυρίαρχη τάξη … καθορίζουν ως κυρίαρχη τάξη όλη την έκταση και τα όρια μιας ιστορικής εποχής… επομένως, μεταξύ άλλων, κυριαρχούν επίσης ως στοχαστές, ως παραγωγοί ιδεών και ρυθμίζουν την παραγωγή και διανομή των ιδεών της εποχής τους ».
Έθεταν έτσι το ιδεολογικό πλαίσιο που προσδιορίζει το ρόλο των ΜΜΕ, σαν ρόλο ενός κεντρικού ιδεολογικού μηχανισμού στήριξης της κυριαρχίας της αστικής τάξης.
Αυτά που συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα, με αφορμή τις τηλεοπτικές άδειες, επιβεβαιώνουν ότι τα ΜΜΕ τα κατέχουν αυτοί που κατέχουν το μεγάλο κεφάλαιο. Αξίζει να τονίσουμε, πως τόσο η παραοικονομία όσο και η διαπλοκή, είναι καταστάσεις σύμφυτες με τον καπιταλισμό. Γίνεται αντιληπτό, ότι τα ΜΜΕ δεν παράγουν αλλά αναπαράγουν την κυρίαρχη ιδεολογία και από αυτή την άποψη βοηθάνε στην εδραίωση της. Συνεπώς, η διευθέτηση του τρόπου κατοχής των τηλεοπτικών αδειών και η φιλολογία γύρω από αυτήν, όχι μόνο δεν αλλάζουν την πραγματικότητα, αλλά αντίθετα, επιχειρούν να την νομιμοποιήσουν στη συνείδηση του ελληνικού λαού για «πρώτη φορά… από αριστερά».
Στις ταξικές κοινωνίες, η αλήθεια έχει ταξικό πρόσημο. Δεν υπάρχει ούτε αλήθεια, ούτε πληροφόρηση, πάνω από τις τάξεις και τις κοινωνίες. Τα ΜΜΕ, έντυπα ή ηλεκτρονικά θα εκφράσουν την αλήθεια αυτού που τα κατέχει, θα πληροφορούν σύμφωνα με τα συμφέροντα αυτού που τα κατέχει. Και αυτό θα γίνει, είτε αφορά στην κρατική, είτε στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων, με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο.
Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ θα υπηρετούν κατά κανόνα- εκτός από τις εξαιρέσεις του- την παραπάνω συνθήκη. Και αυτό θα γίνεται με όλους τους τρόπους, συνειδητά ή ασυνείδητα. Σε διαφορετική περίπτωση, απλά δε θα έχουν δουλειά. Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο ή δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα ή λένε συνειδητά- με το αζημίωτο, πολλές φορές, ιδίως όταν πρόκειται για μεγαλο-δημοσιογράφους που χαίρονται τις χαρές τις σκλαβιάς- ψέματα.
Επειδή το κόστος του περιεχομένου των όσων εκπορεύονται από τα ΜΜΕ, το πληρώνει ο Ελληνικός λαός και τα παιδιά του, θα πρέπει να μάθουμε να αποκωδικοποιούμε τόσο τα μηνύματα όσο και τις τεχνικές χειραγώγησης των μέσων. Ο Μ.Μπρεχτ στο «Εγκώμιο στη μάθηση » επιμένει :

«…Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, Σύντροφε !
Μην αφεθείς να πείθεσαι
Μάθε να βλέπεις συ ο ίδιος !
Ό,τι δεν ξέρεις ο ίδιος
Καθόλου δεν το ξέρεις.
Έλεγξε το λογαριασμό
Εσύ θα τον πληρώσεις…» 

Η δύναμη του μηνύματος δεν εξαρτάται απλά από τη δύναμη του μέσου αλλά καθορίζεται από πολλούς παράγοντες και ιδιαίτερα τους κοινωνικούς- οικονομικούς συσχετισμούς δύναμης.
Αυτή η πραγματικότητα δημιουργεί προϋποθέσεις αντίστασης και ανατροπής της οποιασδήποτε προσπάθειας χειραγώγησης. 
Αν και στο παρόν άρθρο δεν θα εστιάσουμε στα μηνύματα αλλά στις τεχνικές χειραγώγησης, εν συντομία αναφέρουμε ότι τρείς ιδεολογικοί άξονες συνθέτουν το πλαίσιο παραγωγής μηνυμάτων των Μ.Μ.Ε :
Αταξική αντιμετώπιση του κοινωνικού γίγνεσθαι
Μεταφυσική αντίληψη για την κρίση και δημιουργία ψυχολογίας της κρίσης
Άρνηση της αντικειμενικής πραγματικότητας
Είναι μηνύματα που επιχειρούν να αποκρύψουν την ταξική διάρθρωση της κοινωνίας, προβάλλουν την μεταφυσική, τον ανορθολογισμό, το περιθωριακό, ως πρότυπο, οδηγούν στην βία, στο πορνό, στην εμπορευματοποίηση, των ανθρωπίνων σχέσεων, ευνοούν την επιστροφή στα ένστικτα και γεννούν το φασισμό, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό, την εξοικείωση με τον πόλεμο. Αποκόπτουν τον άνθρωπο από το κοινωνικό, φυσικό, πολιτιστικό περιβάλλον. Πριμοδοτούν τον απομονωτισμό, την ηττοπάθεια, την μοναξιά σαν στάση ζωής, την παραίτηση, την απαισιοδοξία, κ.λ.π. 

Τεχνικές χειραγώγησης
Διάφορες τεχνικές χειραγώγησης χρησιμοποιούνται, ώστε όλα αυτά τα μηνύματα να επηρεάζουν τον μέσο άνθρωπο. Η τεράστια ανάπτυξη της επιστήμης της ψυχολογίας, των νευροεπιστημών, της ψυχοβιολογίας, χρησιμοποιούνται για αυτόν τον σκοπό.
Προσανατολίζεται ο μέσος άνθρωπος, μέσω ενός καταιγισμού ασήμαντων πληροφοριών, στην σκανδαλοθηρία, στο κουτσομπολιό, στην φτηνή διασκέδαση. Μαθαίνει να ασχολείται με τους άλλους, με γεγονότα, αλλά όχι με ιδέες. Δημιουργούνται τεχνητά προβλήματα και στη συνέχεια στρέφεται η προσοχή του κόσμου σε αυτά, ώστε να αποδεχτεί μέτρα περιορισμού της ελευθερίας του. Κλασσικό παράδειγμα τα επεισόδια των ‘’γνωστών’’ ‘’αγνώστων’’ και η ψήφιση τρομονόμων που περιορίζουν κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα. Τέτοια μέτρα δεν παίρνονται άμεσα και ξαφνικά. Πρώτα προετοιμάζεται η κοινή γνώμη και στη συνέχεια αυτά τα μέτρα εφαρμόζονται σταδιακά και σε μεγάλο βάθος χρόνου. Αρκετές φορές, αυτά τα μέτρα προβάλλονται ως αναγκαίο κακό για το μέλλον και όχι για το παρόν. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το ασφαλιστικό.
Γίνεται έτσι μια πλύση εγκεφάλου σε ένα θέμα με σκοπό τον εθισμό των πολιτών. Απευθύνονται για αυτό το λόγο στο συναίσθημα και όχι στη λογική, δημιουργώντας φόβους, ανασφάλεια, αβεβαιότητα για μεγαλύτερη χειραγώγηση. Εύκολα χειραγωγήσιμος δεν είναι μόνο ο φοβισμένος πολίτης, αλλά και ο πολίτης που δεν έχει επαρκή μόρφωση και παιδεία. Ενισχύονται λοιπόν στρατηγικά οι ταξικές ανισότητες στην παιδεία και στον πολιτισμό και παράλληλα ενισχύεται ο εθισμός στην υποκουλτούρα, στην κουλτούρα της σήψης και της παρακμής. Όλη αυτή η προσπάθεια έχει σαν υπόβαθρο τον εθισμό στην ιδέα ότι όλοι είμαστε το ίδιο, όλοι φταίμε αφού όπως έλεγε ο Πάγκαλος «μαζί τα φάγαμε».
Προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτό που λένε αφορά τους πολλούς. Κατά συνέπεια, αυτοί που διαφωνούν είναι μειοψηφία. Η μειοψηφία έχει την τάση να προσαρμόζεται στην πλειοψηφία για ασφάλεια και βεβαιότητα. Έτσι, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για κοινωνική συμμόρφωση και ομαλοποίηση κοινωνικών συμπεριφορών.
Οι μέθοδοι κοινωνικής επιρροής στοχεύουν στο να αναγάγουν τις μεταδιδόμενες στο κοινό γνώσεις, ιδέες και αξίες σε προσωπικές πεποιθήσεις που θα χαρακτηρίζουν τις δραστηριότητες του ατόμου και των ομάδων. Η μίμηση, η κοινωνική μάθηση παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση. Μεταστρέφοντας την πραγματικότητα εμφανίζουν την κυρίαρχη άποψη σαν ριζοσπαστική και ανατρεπτική.
Ένα φάσμα αλληλοδιαπλεκόμενων τεχνικών, υποστηρίζουν αυτή την υπόθεση. Αναφέρουμε ορισμένες από αυτές.
Απουσία κοινωνικής, πολιτικής και ιστορικής αλληλουχίας
Παραχάραξη της ιστορίας
Επεξεργασία των πληροφοριών
Παραπληροφόρηση, υποπληροφόρηση
Αποσπασματική πληροφορία και όχι ενιαία και ολόπλευρη
Κατασκευή του πλαισίου μέσα στο οποίο τοποθετούνται τα γεγονότα
Απουσία πλαισίου. Αναφορά σε ιστορικά γεγονότα χωρίς να αναφέρεται το πλαίσιο π.χ.Μάης του ΄36, πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία
Κινητοποίηση του μέσου πολίτη και ευαισθητοποίηση του γενικά. Για παράδειγμα, ενάντια στη αδικία και τον πόλεμο, χωρίς συγκεκριμένες κοινωνικές, πολιτικές, ιστορικές αναφορές.
Ευαισθητοποίηση και όχι ενημέρωση
Συναισθηματικές αντιδράσεις και όχι κριτική σκέψη και λογικοί προβληματισμοί
Δημιουργία κοινών συναισθημάτων που θύτες και θύματα μπορούν να νοιώσουν, αλλά απόκρυψη των νόμων που τα διέπουν. Όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο Μ.Μπρεχτ «αποδίδουν το φλογάτο κόκκινο του ουρανού. Όχι το σπίτι που φλέγεται».
Η ιστορία εμφανίζεται σαν μια διαδοχή απομονωμένων γεγονότων. Έτσι το χτένισμα της τηλεπερσόνας ή η ιστορία μιας σαπουνόπερας έχει μεγαλύτερη σημασία από το έπος του 1940 ή τους αγώνες των εργαζομένων.
Προσωποποίηση της πληροφορίας. Δεν θα μιλήσουμε για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων της Ελλάδας ή της Τουρκίας στην ευρύτερη περιοχή, αλλά θα δούμε τον Έλληνα πρωθυπουργό να σφίγγει το χέρι του Τούρκου ομολόγου του.
Αφηγηματικό σύστημα : Ένας παρουσιαστής που μιλάει, εικόνες που δεν συνδέονται πάντα με το σχόλιο, ένα γεγονός του οποίου δε γνωρίζουμε ούτε τις αιτίες, ούτε το αποτέλεσμά του.
Δραματοποίηση της πραγματικότητας
Το μήνυμα που εισπράττει ο τηλεθεατής είναι ότι η πραγματικότητα είναι πολύ σύνθετη για να την καταλάβει. Επιστρατεύονται λοιπόν οι ειδικοί και τα τηλεοπτικά παράθυρα
Για κάθε ιδέα έχουμε να κάνουμε με μια αντιπροσωπευτική τηλεοπτική προσωπικότητα που γίνεται βεντέτα
Στα τηλεοπτικά παράθυρα, με κέρδος τις μεγάλες αμοιβές αρκετοί δημοσιογράφοι αποδέχονται να υποδυθούν ρόλους και να υπηρετήσουν χαρακτήρες του καλού, του κακού, του άσχημου, ώστε να παγιδεύσουν συναισθήματα του τηλεθεατή. Έτσι ο τηλεθεατής είναι ευαίσθητος στην προσωπικότητα του παρουσιαστή ή της τηλεοπτικής βεντέτας παρά στην αξία των συλλογισμών του
Ψυχολογικοποίηση του αντιπάλου. Εστιάζουν σε ψυχολογικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, που τις περισσότερες φορές είναι κατασκευασμένα, παρά σε αυτά που υποστηρίζει ο αντίπαλος.
Εθισμός του τηλεθεατή στην αντιπαλότητα ώστε να εκτιμάει τις κονταρομαχίες.
Ο πραγματικός αγώνας για ένα άλλο χαρακτήρα των ΜΜΕ είναι μέρος του γενικότερου λαϊκού αγώνα ενάντια στα μονοπώλια κα τον ιμπεριαλισμό.
Στο πλαίσιο αυτής της πάλης, θα έρθουμε πολλές φορές αντιμέτωποι με τη «δημοκρατία» των βολεμένων που θα υπερασπίζεται τη «δημοκρατία» των πολυεθνικών. Κάθε φορά που θα συμβαίνει αυτό, εμείς θα τους υπενθυμίζουμε τα λόγια του Λένιν : «ο σκλάβος που καμαρώνει τις ομορφιές της ζωής στη σκλαβιά είναι τσιράκι και κάθαρμα, άξιος περιφρόνησης».

*O Ηλίας Μιχαλαρέας είναι Δρ. Ψυχολογίας- Δρ. Γεωγραφίας. Επιστημονικά Υπεύθυνος Μονάδας Απεξάρτησης «Διάπλους» της Ψυχιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Κέρκυρας.

_____________

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2017

ΣΤΙΣ 19/9/1954 Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΡΩΜΑΣ ΙΔΡΥΣΕ ΤΟ Γ' ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ - 'Οραμά του να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που θα μετέδιδε μόνον κλασική μουσική».


 Dionisis Vitsos 
ΑΘΗΝΑ

ΣΤΙΣ 19/9/1954 Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΡΩΜΑΣ ΙΔΡΥΣΕ ΤΟ 
Γ' ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ

(εδώ, δύο μήνες πριν, προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες
για την ...αναγκαιότητά του!)


«Ξέρουμε πως (τα προγράμματα μας) έχουν πολλά ελαττώματα, άπειρες ατέλειες, όμως άλλο είναι η συγκεκριμένη κριτική των ατελειών και η υπόδειξη της θεραπείας τους και άλλο αυτή η κριτική, που με τη μεγαλύτερη ξεγνοιασιά καρατομεί ανθρώπους, έργα, ονόματα, εκτελέσεις.
Οι άνθρωποι του ραδιοφώνου γνωρίζουν τις ατέλειες των προγραμμάτων μας, πονούν γι΄ αυτές και πασχίζουν για τη βελτίωση τους, επειδή τουλάχιστον ξέρουν περίπου πού οφείλονται. Ξέρουν παραδείγματος χάριν, πως όταν κατορθώσουμε να εγκαινιάσουμε ένα Τρίτο Πρόγραμμα και συγχρόνως να αποκτήσουμε επαρκή ραδιοφωνικά στούντιο, ώστε κάθε εκπομπή να προετοιμάζεται και να εκτελείται με την ανώτερη δυνατή άνεση χρόνου και προασκήσεως, τότε ασφαλώς η “ακουστική ποιότης” των προγραμμάτων μας θα βελτιωθεί ουσιωδέστερα.
Ξέρουμε πως, οι περισσότεροι ακροαταί προτιμούν τις ελαφρές μουσικές εκπομπές και βαριούνται με την κλασική μουσική και τις ομιλίες. Θα είναι λοιπόν ικανοποιημένοι όταν με το Τρίτο Πρόγραμμα, θα αποσυμφορηθούν τα άλλα δύο προγράμματα από τις αρκετά βαριές εκπομπές και θα δώσουν περισσότερο χρόνο στις ελαφρές και διασκεδαστικές εκτελέσεις.
Ξέρουμε επίσης, πως στον τόπο μας υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο κοινό μορφωμένων και καλλιεργημένων ανθρώπων, που δε μπορούν να υποφέρουν τις ελαφρότητες και διψούν για κλασική, για άφθονη κλασική μουσική, για σοβαρές θεατρικές εκπομπές, για λογοτεχνία, φιλοσοφία και επιστήμη.
Όταν υπάρξει ραδιοφωνικός χώρος για όλα αυτά, όταν καταληφθεί η σημερινή προγραμματική στενότης, τότε το γούστο του ενός δεν θα ενοχλεί το γούστο του άλλου, τότε θα μπορεί κανείς να ακούει όποτε θέλει αυτό που θέλει και τότε-ίσως μόνο τότε- το γούστο του ενός θα μπορέσει να γίνει και γούστο του άλλου»

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΡΩΜΑΣ (1906-1981): "ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ"
Περιοδικό «ΡΑΔΙΟΠΡΟΓΡΑΜΜΑ», 10-17 Ιουλίου 1954.
[«Είχε βρει έναν μισοχαλασμένο πομπό, που βρισκόταν εν αχρηστία στα υπόγεια τού Ραδιομεγάρου τού Ζαππείου, από την γερμανική κατοχή. 
'Οραμά του να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που θα μετέδιδε μόνον κλασική μουσική.»
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ(1960- ) Δημοσιογράφος και κριτικός βιβλίου στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" και αλλού. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές. Από τη Μύκονο.
~~~~~~~
«Ναι, από αύριο θα αρχίσουν οι τακτικές καθημερινές εκπομπές του “Τρίτου Προγράμματος”, που θα κρατούν από τις επτά ως τις έντεκα κάθε βράδυ. [...]
Μπράβο, δόξα σοι ο Θεός, που γίνεται η έναρξη του Τρίτου Πρoγράμματος στη Ραδιοφωνία μας. 
Επιτέλους, θα μπορούμε για μερικές συνεχείς ώρες νʼ ακούμε μουσική. Δηλαδή μουσική, σοβαρή, κλασική, βαριά, μεγάλη. Τέσσερις συνεχείς ώρες κλασικής μουσικής, δεν είναι λίγο. Περισσότερες δεν θα μπορούσε να αντέξει ούτε ο ίδιος ο Βάγκνερ.»
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΑΝΤΩΝΗΣ (1910-1982): Λογοτέχνης, σημαντικός κριτικός, δοκιμιογράφος, ποιητής και μεταφραστής. Από την Άνδρο.
Άνθρωποι και Φύση πάνω από τα κέρδη

Εφημερίδα "Ελληνική Πολιτεία"

Εφημερίδα "Ελληνική Πολιτεία"

Ελληνική Πολιτεία

Το Διάταγμα για τον τρόπο εκλογής πληρεξουσίων, που θα συγκροτούσαν την Δ’ Εθνική Συνέλευση, τυπώθηκε από το τυπογραφείο του Ναυπλίου στις 4/3/1829.

«Γενική Εφημερίς της Ελλάδος»

«Γενική Εφημερίς της Ελλάδος»
http://www.et.gr/et/istorik-anadrom/fek_images2/efhmeris_genikh.jpg/view

«Γενική Εφημερίς της Ελλάδος»

Η «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος» υπήρξε η πιο οργανωμένη και μακρόβια εφημερίδα της περιόδου του Αγώνα. Εκδόθηκε για επτά χρόνια (από το 1825 έως το 1832) και κυκλοφόρησαν 597 φύλλα (2.762 σελίδες).

Μουσείο Εφημερίδας 'Η Θεσσαλία'

Μουσείο Εφημερίδας 'Η Θεσσαλία'
Το Mουσείο λειτουργεί από το 1997 στις εγκαταστάσεις της εφημερίδας http://www.diki.gr/museum/EL/city/chronos.asp?year=1898

Εφημερίδα 'Θεσσαλία'



Η εφημερίδα Θεσσαλία κυκλοφόρησε στις 25 Μαΐου 1898, την ημέρα ακριβώς της αποχώρησης από την πόλη των τουρκικών στρατευμάτων. Έκτοτε κυκλοφορεί αδιάλειπτα και είναι η μακροβιότερη επαρχιακή εφημερίδα. Αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες εφημερίδες της ελληνικής περιφέρειας, με πολλούς ανταποκριτές και συνεργάτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και με μεγάλη κυκλοφορία.
Το 1914 την έκδοση και διεύθυνση της Θεσσαλίας ανέλαβε ο δημοσιογράφος Τάκης Οικονομάκης, δημοτικιστής και πρωτεργάτης του εργατικού κινήματος, ο οποίος έδωσε στην εφημερίδα φιλελεύθερο προσανατολισμό. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η Θεσσαλία στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, καθώς με τα καυστικά άρθρα της εναντίον των Γερμανών εμψύχωνε την τοπική κοινωνία και εξόργιζε τις γερμανικές αρχές. Η στάση αυτή οδήγησε στην απόπειρα σύλληψης του Οικονομάκη το 1944, ο οποίος ωστόσο πέθανε από καρδιακή προσβολή, προτού πέσει στα χέρια των κατοχικών αρχών. Μετά το θάνατο του Οικονομάκη και στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου η εφημερίδα ακολούθησε ένα δεξιό προσανατολισμό, γεγονός που οδήγησε σε μεγάλη πτώση της κυκλοφορίας της. Την περίοδο 1953-1965, οι συντάκτες της ανέλαβαν την έκδοση και τη διαχείρισή της με αποτέλεσμα να αποκαταστήσουν και πάλι την κυκλοφορία της. Το 1990 την εφημερίδα αγόρασε ο βιομήχανος Κ. Λούλης, ο οποίος την πούλησε το 1996 σε όμιλο επιχειρηματιών.
"Βόλος, ένας αιώνας. Από την ένταξη στο ελληνικό κράτος (1881) έως τους σεισμούς (1955)", Εκδόσεις Βόλος, Βόλος 1999.
Αρχείο Ζημέρη, ΔΗ.Κ.Ι..

Μουσείο Εφημερίδας 'Η Θεσσαλία'Το Μουσείο λειτουργεί από το 1997 στις εγκαταστάσεις της εφημερίδας (Α' Βιομηχανική Περιοχή Βόλου). Δεσπόζουσα θέση στο χώρο του κατέχουν οι μηχανές που εξασφάλιζαν την παραγωγή της εφημερίδας από το 1898 έως το 1990.

Φύλλο της εφημερίδας Θεσσαλία, 1940.
Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας και Τεκμηρίωσης Βόλου

Φύλλο της εφημερίδας Θεσσαλία, 1902.

Φύλλο της εφημερίδας Θεσσαλία, 1902.

η αρχαιότερη εφημερίδα

Εφημερίδες - Ραδιόφωνα κ.ά.

Εφημερίδες Athens News Η έκδοση στο Internet των Athens News. Η μοναδική ημερήσια ελληνική εφημερίδα που εκδίδεται στα Αγγλικά. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Ημερήσια νέα, άρθρα και αγγελίες από την Καθημερινή, μια αθηναϊκή ημερήσια εφημερίδα. TO BHMA OnLine Έκδοση στο Internet άλλης μιας αθηναϊκής εφημερίδας. E on-line (Ελευθεροτυπία) Η πρώτη ελληνική εφημερίδα στο Internet. ΤΑ ΝΕΑ Έκδοση στο Internet μιας από τις δημοφιλέστερες ελληνικές εφημερίδες. EXPRESS Η πρώτη ελληνική οικονομική εφημερίδα στο Internet. ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ Άλλη μια οικονομική και επιχειρηματική εφημερίδα στο Internet. Στο αρχείο της ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ μπορεί να βρεθεί ένα πλήθος οικονομικών και επιχειρηματικών πληροφοριών. New Europe Η "New Europe" είναι μια διεθνής οικονομική εφημερίδα με ειδήσεις από χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Περιλαμβάνει profiles πολλών ανερχόμενων αγορών και πληροφορίες σχετικά με το "New Europe Network." Νέοι Αγώνες Η έκδοση στο Internet μιας εφημερίδας των Ιωαννίνων. Παρέχει τοπικά νέα, αθλητικά, αγγελίες και τοπικές πληροφορίες. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Η ηλεκτρονική έκδοση της γνωστής πρωινής εφημερίδας. Υπηρεσίες Τύπου Συλλογή ημερήσιων νέων από το HRI Τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και την Κύπρο. Τα νέα παρέχονται από διάφορες υπηρεσίες τύπου. Παρέχεται από το Hellenic Resources Institute. Στις πηγές περιλαμβάνονται: COSMOS, Λόγος(Κύπρος), Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων Καθημερινά Ελληνικά νέα που παρέχονται από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων το Μακεδονικό Πρακτoρείο Ειδήσεων παρέχει πολιτικές, πολιτισμικές και οικονομικές ειδήσεις και πληροφορίες για γεγονότα στην Ελλάδα καθώς και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε θέματα των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ευρώπης και της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας. ΑΝΤΙ Η έκδοση στο Internet ενός γνωστού ελληνικού πολιτικού περιοδικού. Παρέχονται και Αγγλικές στήλες. FLASH 9.61 Ένας αθηναϊκός ραδιοφωνικός σταθμός, παρουσιάζει το "studio" του στο Internet. Ειδήσεις, πληροφορίες για το σταθμό και σχόλια από το προσωπικό του. Ράδιο Παλαμά Συνδεθείτε με τη Λάρισσα και ακούστε ελληνική μουσική και ειδήσεις. Μετάδοση με RealAudio από το Ράδιο Παλαμά, ένα ραδιοφωνικό σταθμό από τη Λάρισα. ΣΚΑΙ On Line Τα τελευταία νέα, ανανεώνονται ανά ώρα. Παρέχεται από το ΣΚΑΙ και τον Webads.

EΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ
www.magikokouti.gr
www.kepeme.blogspot.com
http://www.yfos-magazine.gr
http://www.lexima.gr/lxm/read-863.html
http://www.in.gr
http://www.estiabookstore.gr/estia/HestiaBookStore_Main.asp
http://www.avgi.gr/nea-avgi/main_page.asp
http://lousios.blogspot.com
http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Yfos/Yfos.html
http://find.in.gr/index.php?q=περιοδικο%20ΥΦΟΣ&u=www.philology.gr/magazines/yfos.html
http://find.in.gr/index.php?q=περιοδικο%20ΥΦΟΣ&u=www.in.gr/books/yfos/
http://arkadikovima.blogspot.com
http://arkadiko.blogspot.com
http://aivalis.blogspot.com

Αρχειοθήκη ιστολογίου